Goud!!

Goud!!! Zondag 6 november

Vandaag op jacht naar goud, ongeveer een half uurtje achter Greymouth ligt het oude goudzoekerstadje “Shantytown”. Een replica van een stadje ten tijde van de grote goudvondsten in NZ. Een tochtje met de oude stoomtrein naar de houtzagerij (niet iedereen vond goud) waar je kon zien hoe zwaar het leven in die tijd was. Op de oude foto’s zag je geen gezette mensen en dan druk ik me nog netjes uit.

Na de trein was het een klein eindje wandelen naar een oude goudmijn, waar met pannen en water goudkorrels gescheiden konden worden van gruis. Je kreeg een ondiepe pan met wat stenen en gruis en moest daar proberen met water of je goudschilvers kon scheiden van het waardeloze materiaal. Het is nog een hele kunst om dat te doen maar er waren maar een paar mensen zodat de medewerker daar alle tijd had om het je uit te leggen. Ik wou even de terugreis gaan verdienen met een flinke schep grind in de pan. Het duurde best een tijdje voor ik het grove materiaal had weggewassen en op de bodem wat zag blinken. Erg veel was het niet maar gelukkig hebben we een retourtje. Diny kon ook niet achterblijven en waste dat het een lieve lust was. Ook zij had goud op de bodem van de pan en misschien iets meer als mij.

Tevreden verlieten we de oude goudmijn met allebei een miniflesje met een paar goudkorrels. De rest van het stadje bestond uit stallen een smederij en een saloon waar je met oude kleren op de foto kon (foto bijgevoegd). Voor de heren erg makkelijk alleen de bovenkleding uit en een wit (nou ja) overhemd aan met een hesje. Voor de dames was het moeilijker er moest een rok aan met een bovenstukje en de schoenen/sokken moesten ook uit. Een hoed en geweer completeerden het geheel. Diny werd op de bar gedrapeerd en ik op een verhoging erachter, even lachen naar de camera en klaar waren we. Het resultaat mag er zijn, ik heb even een foto van de foto gemaakt zodat iedereen ons kan bewonderen.

De volgende stopplaats was het stadje Hokitika waar veel jade industrie zit met de gebruikelijke toeristenwinkels. Hele bussen met Japanners werden daar gedropt tijdens ons kortdurend bezoek daar. We schrokken van de prijzen die er gevraagd werden maar de buspassagiers kochten alles wat los en vast zat. Wij dronken ons traditionele kopje thee met muffin als lunch.

Het laatste stukje naar Frans Jozef, de gletsjer en toen was het alweer vier uur. Tijd om de camper te stallen een klein middagdutje doen (het is tenslotte vakantie). Daarna een koud biertje en het avondeten voorbereiden.

De maan schijnt en het is kraakhelder, dat wordt alweer een minder warme nacht denk ik. Gauw het kacheltje in de camper aan.

Morgen naar de gletsjer.
Herman heskamp